Mısır mimarisinde, Eski Krallık dönemine (MÖ 2686-2181) ait bazı mastabalarda bulunan, ilk kez Djoser döneminde ortaya çıkan ve Menkaure’un hükümdarlığından sonra Giza ve Sakkara nekropollerinde yaygınlaşan bir odadır. Bir mezar şapeli ya da gömü kuyusu içinde, ölen kişiye ait bir heykel ya da imgeyi barındırmak üzere yapılmış, duvarla kapatılmış bir bölümden oluşur. Genellikle ölenin ka heykelleri buraya yerleştirilirdi. Terim, Arapça’da “kiler” anlamına gelen sözcükten türemiştir.