Genellikle tüylerle kaplı bir yılan şeklinde betimlenen Geç Dönem Klasik Sonrası Orta Amerikası'nın önde gelen Aztek tanrısının Náhuatl dilinde verilen adı. Fedakârlık tanrısı, sanat ve zanaatların koruyucusu, tarımın ve takvim sisteminin mucidiydi. Bir başka formda aynı zamanda rüzgar tanrısı ile sabah ve akşam yıldızının tanrısıydı. Bu sıfat aynı zamanda Aztekler arasında baş rahibin resmi ünvanı olarak da kullanılırdı. Onun kültüne Klasik Dönem'de Teotihuacán'da, Tula'da, Cholula'da ve Meksika'nın pek çok bölgesinde rastlanır. Erken Dönem Toltek panteonunda önemli bir figürdü (yerel bir hükümdarla özdeşleşmişti) ve büstü Tolteklerin Chichén Itzá'yı işgal etmesinden sonra Maya topraklarında görülmeye başlanmıştı. Efsaneye bakılırsa Kuetzalcóatl Meksika'dan sürülmüş, ancak gitmeden önce geri döneceğine dair yemin etmiştir. Kısa bir süre boyunca Aztekler, işgalci İspanyolların tanrının kendisi olduğuna ve müritlerinin bu kehaneti yerine getirebilmek umuduyla geri döndüğüne inanmışlardır; ki bu inanış Aztek İmparatorluğu'nun yıkılmasına neden olmuştur.