Miletus

Η Μίλητος υπήρξε από τις σημαντικότερες πόλεις της Ιωνίας. Βρίσκεται σε γεωγραφικό πλάτος 37°35´ και σε γεωγραφικό μήκος 27°15´, στη θέση την οποία παλαιότερα κατείχε το χωριό Balat, το οποίο καταστράφηκεαπό σεισμό το 1955. Σήμερα το πλησιέστερο χωριό είναι το Yenıköy. Στη θέση Milet βρίσκονται ο αρχαιολογικός χώρος και το τοπικό Μουσείο, με ευρήματα από τη Μίλητο, τα Δίδυμα, την Πριήνη και το Μυούντα. Οι ανασκαφικές έρευνες στη Μίλητο ξεκίνησαν από Γάλλους αρχαιολόγους το 1868. Από το 1899 έως σήμερα εκτελούνται σημαντικότατες έρευνες υπό την εποπτεία του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου. H επικράτεια της Μιλήτου, η χώρα Μιλησίη, κάλυπτε έκταση 2.000 τετρ. χλμ.και αποτελούνταν από τέσσερα τμήματα. Το πρώτο κομμάτι αφορά τη Μίλητο, η οποία κατά την Προϊστορική περίοδο ήταν νησί και αργότερα μετατράπηκε σε μια τριγωνική χερσόνησο, διαστάσεων 1,8 χλμ. από βορρά προς νότο και μέγιστο πλάτος 1,4 χλμ. Επί της χερσονήσου ή πολύ κοντά σε αυτή υπάρχει μια σειρά λόφων: στα βόρεια είναι ο Humeitepe, ενώ στα νοτιοδυτικά του και γύρω από το λεγόμενο Λιμάνι των Λεόντων δεσπόζει ο λόφος Kaletepe. Στα νότια του υψώνεται ο χαμηλός λόφος του Σταδίου. Τέλος, στα νοτιοδυτικά της χερσονήσου βρίσκεται ο υψηλότερος λόφος, ο Kalabaktepe (57 μ. ύψος). Τα υπόλοιπα τρία τμήματα είναι το όρος Γρίον, στα ανατολικά, η κάτω κοιλάδα του Μαιάνδρου (Büyük Menderes), την οποία έλεγχαν οι Μιλήσιοι, έως τα περίχωρα της χώρας της Μαγνησίας και οι νήσοι της Μιλήτου, η Λέρος, η Πάτμος, η Λάδη, η Φαρμακούσσα και η Λειψία. Σιγά σιγά, η αλλαγή του ρου του Μαιάνδρου μετέτρεψε την πόλη από παραθαλάσσια σε ηπειρωτική, ενώ η νήσος Λάδη μετατράπηκε σε λόφο. Στην επικράτεια της Μιλήτου περιλαμβανόταν μια σειρά οικισμών: η Ασσησός (Mengerevtepe), η Τειχιούσσα, η Ιωνία πόλις (Mersinet Iskelesi), τα Δίδυμα ή Βραγχίδαι και ο γειτονικός Μυούντας, που προσαρτήθηκε στη Μίλητο τον 3ο αι. π.Χ.