Astarte

Astarte adı, kuzeybatı Semitik bölgelerinde bilinen bir tanrıça adıdır. Mezopotamya’daki tanrıça Ishtar ile köken ve özellikleri birebir özdeştir. Başka çevirilerde ise Bronz Çağı’ndaki Demir Çağı zamanında (MÖ 1200 sonraları) Asherah adında vücut bulduğu da söylenir.

Astarte, verimlilik, cinsellik ve savaşla alakalandırılmıştı. Astarte’nin sembolleri ise; aslan, at, sfenks, güvercin ve Venüs gezegenini işaret eden bir çemberdeki yıldızdır. Resimsel çizimlerde sıklıkla çıplaktır.

Astarte Eski Mısır’da ilk defa, 18. Hanedanlık zamanında görünmeye başlamış ve diğer ilahlarla birlikte kuzeybatı Semitik halkları tarafından ibadet edilmiştir. Ona savaşçı tanrıça yönüyle daha çok ibadet edilmişti ve genellikle de tanrıça Anat ile eşleştirilmiştir.

Horus ve Seth arasındaki yarışta, iki tanrıça Re’nin kızları gibi ortaya çıkmışlar ve tanrı Seth’e evlilik verilmiştir. Burada tanımlı Semitic ismi Hadad’dır. Astarte, dişi aslan savaşçı tanrıça Sekhmet ile işbirliği yapmış fakat görünümde çok sık birleşmemiştir. Çoğu resimlerde Asterte ile küçük bir çocuğun süt emmesi resimleri bulunmuştur.

Gerçekten de MÖ 6.yy zamanı heykel Kahire Müzesi’ndedir. Isis ve çocuğu Horus ile tasvir edilmiş, dizinde oturmuş halde ve normal Mısır adetlerinin en ince detayına kadar hazırlanmış bir heykeldir.

Astarte Yunanlılar tarafından Afrodit’in adı altında kabul edilmiştir. Kıbrıs, Astarte’nin en büyük inanç merkezlerinden biriydi. Bu yüzden Afrodit’in ikinci adı genellikle bilinen Cypris’tir. Astarte’nin diğer büyük ana merkezleri; Sidon (Lübnan-Sayda) , Tyre (Lübnan-Sur) ve Biblos (Beyrut)’tur. Sidon’daki madeni paralarda bir savaş arabası kullanan biri gözükür. Sidon’da, Eshmun ile beraber bir tapınağı paylaşmaktadır. Beyrut’taki paralarda Poseidon, Astarte ve Eshmun’a ibadet edilirken gösterilmiştir.

Diğer ibadet merkezleri ise; Cytherea, Malta ve Eryx’dir. Astarte bu kez de Romalı tanrıça Venus olmuştu. MÖ 500 yıllarında Pyrgi Tabletleri’ndeki çift dilli yazıtlarda Uni-Astarte yazıldığı görülmüştür.